Op de website van Puur Shiatsu (puurshiatsu.nl) staat een beetje verstopt de visie van waaruit ik werk. Daardoor is die misschien wat onderbelicht en dat vind ik zonde. Ik maak graag van de gelegenheid gebruik om hier met je delen wat mij beweegt als shiatsu therapeut.
Ik las ‘Ki in het dagelijkse leven’ van Koichi Tohei en werd geraakt door het volgende:
“Ons leven is te vergelijken met een hoeveelheid water dat we uit de oceaan nemen en in onze handen houden. We noemen dit “ik”. Het is hetzelfde als dat we het water “ons” water noemen, alleen omdat we het in onze handen houden. Vanuit het standpunt van het water gezien, is het een deel van de grote zee. Want als we onze handen openen, komt het water weer terug in de zee. Wanneer we weigeren om het water haar eigen weg te laten gaan, zal het muf worden. Ons leven is een deel van de universele KI, omhuld door het vlees van ons lichaam. Ofschoon we daar “ik” tegen zeggen, is het vanuit het standpunt van de geest eigenlijk de Ki van het universum. Hoewel deze Ki omsloten is door het vlees van ons lichaam, is het in voortdurende verbinding met het universum en vormt het er een actief deel van. Wanneer de verbinding van onze eigen Ki en de Ki van het universum niet verzwakt is, zijn we gezond en levendig.”
Koichi Tohei was leerling van Morihei Ueshiba grondlegger van Aikido (https://nl.wikipedia.org/wiki/Aikido). In het citaat schetst Tohei Sensei een sterk beeld van
(1) hoe je kan kijken naar onze essentie (we zijn allemaal twee handen uit de oceaan),
(2) de verwarring die ontstaat door projectie van de denkgeest (‘ik’ zeggen tegen het water in de kom van je handen) en
(3) hoe we gezond en levendig kunnen blijven (onze ki en die van het universum verbinden)
Vooral dat laatste, onze ki en die van het universum met elkaar verbinden, is wat shiatsu te bieden heeft en wat ik dagelijks in mijn praktijk aanbied. Klachten ontstaan als wij weigeren ‘het water haar eigen weg te laten gaan’. Vandaar dat dit citaat mij zo na aan het hart ligt.